Αντί προλόγου ...

    Dr. Format: παρότι το site μας ασχολείται με τετρακίνητες εξορμήσεις στην Ελλάδα (κι όχι μόνον), μόλις ανακαλύψαμε την περιγραφή του Χρήστου (crs-k) με την χωμάτινη διάσχιση με μηχανές από την Αθήνα μέχρι τις Πρέσπες (κι ακόμα παραπέρα), είδαμε σχεδόν την ίδια διαδρομή με την Hellas Trans 2005 και μια εκπληκτική περιγραφή !   Ετσι δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στον πειρασμό να την μοιραστούμε μαζί σας, φυσικά με την άδεια του συγγραφέα της ο οποίος την έχει δημοσιεύσει στο forum www.moto.gr.   Εκεί μπορείτε να βρείτε ολόκληρο το πρωτότυπο υλικό από το οποίο αντλήσαμε τις επόμενες σελίδες. 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Επειδή τα κείμενα και οι φωτογραφίες δεν είναι δικά μας, δεν ισχύει η μη απαγόρευση αντιγραφής (Copyright) που αναφέρεται σε σχετική σελίδα του παρόντος site:
Σχετικά με το εμφανιζόμενο πρωτότυπο υλικό στο παρόν site μπορείτε να το αναδημοσιεύετε ελεύθερα και χωρίς έγκριση από εμάς, για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς, αρκεί να αναφέρετε: "πηγή: www.4x4ekdromes.gr"

    Επίσης να υπενθυμίσουμε σε όσους θελήσουν να ακολουθήσουν, ότι η διαδρομή έχει γίνει με μηχανές κι έτσι αυτό δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι είναι βατή και από τετρακίνητα οχήματα !

Η προετοιμασία

    Η "σκέψη" πρωτοέπεσε στο forum www.moto.gr στα μέσα Απριλίου του 2005.

    Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή δεν είχα μεγάλες ελπίδες ότι θα ακολουθήσει κάποιος και σκεφτόμουνα να κάνω μόνος μου (θα ήταν εγκληματικό λάθος) την διαδρομή.  Από την πρώτη στιγμή όμως, υπήρξαν απαντήσεις που έδειχναν ενδιαφέρον, με κυριότερη (και σοβαρότερη) αυτήν του Αντώνη (Oldman).  Αυτή η "σίγουρη" συμμετοχή, με έσπρωξε στο να εντατικοποιήσω την ενασχόληση, μ' αυτό το όνειρό μου και να σχεδιάζω με την μεγαλύτερη δυνατή (εκ των χαρτών) ακρίβεια, την διαδρομή, τους ανεφοδιασμούς και να ετοιμάζω ότι άλλο φαντάστηκα πως μπορεί να μας χρησιμεύσει για την πλοήγηση.

    Ο καιρός περνούσε, η προετοιμασία (της πλοήγησης και της μηχανής) επίσης, αλλά δεν φαινόντουσαν άλλες συμμετοχές.

    Ωσπου τρεις βδομάδες πριν την εκκίνηση προστέθηκε η συμμετοχή του Βασίλη (Uriah Heep).  Ακολούθησε η συμμετοχή του Κώστα (μέσω του Αντώνη μιας κι αυτός δεν μπαίνει στο Internet) του Θόδωρα (tdaf) για τις πρώτες μέρες και του άλλου Βασίλη (ξάδελφου του προηγούμενου) για τις πρώτες μέρες επίσης.

Ο σταθμός του Ρουφ.

  Μετά από ένα δίωρο και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε.

  Από τ' αριστερά προς τα δεξιά:

Βασίλης BMW GS 1100
Θόδωρας (tdaf) Honda XLV 650 Transalp
Χρήστος (crs-k) Honda XRV 750 Africa Twin
Βασίλης (Uriah Heep) Honda XR 650
Αντώνης (Oldman) KTM EXC 450 και
Κώστας Yamaha DT 125

Ετοιμοι για εκκίνηση.

  Ξεκινάμε στις 12:00.  Φεύγουμε προς την Πέτρου Ράλλη, βάζουμε βενζίνη και πιάνουμε την Εθνική Αθηνών-Λαμίας, όπου βαδίζοντας με 80 χλμ την ώρα (για προστασία των τακουνιών) βγαίνουμε στον κόμβο της Μεταμόρφωσης παίρνοντας τον δρόμο για Πάρνηθα.

  Ο σχεδιασμός της διαδρομής λέει να παρακάμψουμε από πάνω το πρώτο "κλειστό" από μπάρες κομάτι, αλλά ο ενθουσιασμός και η βιασύνη να πατήσουμε χώμα, αλλάζει τα αρχικά σχέδια και μπαίνουμε μέσα από την πρώτη μπάρα, όπου και σταματάμε για να εκπνεύσουμε το καυσαέριο της εθνικής (και να εισπνεύσουμε κι ενα τσιγάρο οι καπνιστές) και να "πάρουμε" την πραγματική μας εκκίνηση, κοντά στις 13:00.

Πάρνηθα (Χάρτης 01_01: "πράσινο Χ")

  Έκπληξη !  Ενα βαν του Δασαρχείου είναι σταματημένο μπροστά στην μπάρα και δυό επιστήμονες (φυσιοδίφες μάλλον) έχουν απλώσει συσκευές και καταγράφουν ήχους πουλιών.

  Μετά από παράκληση και επεξήγηση του σκοπού της παραβίασης του "δασικού ασύλου" μας ξεκλείδωσαν την μπάρα και περάσαμε πολύ πιο εύκολα απ'  ότι περιμέναμε.

Γκούρα (Χάρτης  01_02: "φωτό")

  Στο διάσελο στο Κλημέντι (680 μ.) στρίβουμε δεξιά και κατευθυνόμαστε περπατώντας σχετικά ισοϋψώς προς την "Κιάφα Μπόρσι" στα 720 μ. όπου σταματάμε για τσιγάρο.

  Εκεί στρίψαμε αριστερά για να πιάσουμε έναν "κακής" βατότητας δρόμο (με διακεκομένες γραμμές στον Χάρτη 01_03) που θα μας κατεβάσει μέχρι το ρέμα και θα μας ξανανεβάσει προς το οροπέδιο των ΣΚΟΥΡΤΩΝ (Δερβενοχωριων).  Το πόσο ΚΑΚΗΣ βατότητας ήταν δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε !  Ηταν το πρώτο ΚΑΛΟ σπαστήρι που περάσαμε.

  Το επιπλέον πρόβλημα ήταν ότι το φτερό της Αφρικα όταν τερματίζουν οι αναρτήσεις της, καβαλάει πάνω στην ποδιά και μένεις σχεδόν χωρίς τιμόνι.  Πρέπει (να καταφέρεις) να σταματήσεις και στρίψεις εντελώς δεξιά ή αριστερά το τιμόνι για να "ξεκαβαλήσει" και να συνεχίσεις.

Στάση για τσιγάρο. (Χάρτης 01_02: "φωτό")

  Πιάνοντας το οροπέδιο ο δρόμος γίνεται πολύ καλύτερος και κινούμαστε γρηγορότερα.  Μετά τον οικισμό στο Τσιγκουράτι μάλιστα μοιάζει σχεδόν με άσφαλτο και ειναι μαγεία να πλανάρεις όρθιος (όσο αντέχουν τα γόνατά σου) με 120 πάνω του μέχρι να φτάσεις στα Σκούρτα (550 μ.)

  Περνάμε μέσα απ' το χωριό και πιάνουμε το χώμα που διαγώνια (σε σχέση με την άσφαλτο) πάει προς την Πύλη (550 μ.)  Αυτή είναι και η μεσημεριανή μας στάση μιας κι έχει πάει κοντά 15:30 για να ξεδιψάσουμε και να τσιμπήσουμε κάτι πρόχειρο.

Πρόχειρο γεύμα.

  Εξω από την Πύλη ψάχνουμε και βρίσκουμε αρχικά τον παλιό χωματόδρομο που πήγαινε προς το Πάνακτο.  Τον ακολουθούμε μέχρι τα μισά έχοντας μελίσσια δεξιά κι αριστερά μας, μέχρι που καταλήγουμε σε χωράφια (Χάρτης 01_04).

  Το ΚΤΜ έφυγε για "αναγνώριση", αλλά πριν γυρίσει να μας πει οτι (μάλλον) περνάει μας την είχαν πέσει οι μέλισσες (ειδικότερα σ' εμένα που είχα βγάλει και το ιδρωμένο κράνος) και κάνοντας εσπευσμένα μεταβολή ξαναγυρίζουμε μέχρι άσφαλτο (μακρυά απ' τα μελίσσια) όπου σταματάμε για τις αμμωνίες και τα σχετικά.  Βέβαια ένα καρούμπαλο στο πίσω μέρος του κεφαλιού με συνόδευε τις επόμενες 3-4 μέρες.

  Μετά το Πάνακτο (600 μ.) κάνω και το πρώτο λάθος πλοήγησης.  Θυμόμουνα ότι έπρεπε να πάμε προς το μοναστήρι του Οσιου Μελετίου.  Εγώ βλέποντας χώμα στα δεξιά που πάει προς μοναστήρι στρίβω, παρασύροντας (προφανώς) όλη την ομάδα σε μια βόλτα προς την Μονή Αγιορειτών Πατέρων όπου φτάνοντας και διαβάζοντας το όνομα κατάλαβα το λάθος μου (Χάρτης 01_05).

  Συνεχίζουμε πάντως την χωμάτινη βόλτα μέχρι πάνω από την Μονή Νηπίων όπου και ξαναβγαίνουμε στην άσφαλτο προς την Λεύκα (310 μ.)

  Από εκεί ανεβαίνουμε μέχρι το διάσελο "Κράπθι" (850 μ.) επί του όρους Πάστρα χωρίς να συναντήσουμε ιδιαίτερα προβλήματα.

  Ο κατήφορος μέχρι το εκκλησάκι του Αγ. Αθανασίου όμως, ήταν το δεύτερο μεγάλο σπαστήρι που περάσαμε, οπότε φτάνοντας σταματάμε για νερό κι ενα καφεδάκι.

Πάρνηθα (Χάρτης 01_06: "φωτό" )

Προφήτης Ηλίας (Χάρτης 01_06: "φωτό")

  Η ώρα είναι περασμένη 07:45 και πρέπει να στήσουμε για βράδυ.

  Ρίχνω την πρόταση να μην κάτσουμε στις Ερυθρές που είναι κωμόπολη σχεδόν, αλλά να πάμε μέχρι τις Πλαταιές (380 μ.) πιο δίπλα όπου θα ήταν και πιο ήσυχα.  Γίνεται αποδεκτή και φεύγουμε για 'κει, στήνοντας στο προαύλιο μιας περιποιημένης εκκλησούλας κάτω από το χωριό.

  Μετά το στήσιμο του καταυλισμού ανεβαίνουμε μέχρι το χωριό για να αναπληρώσουμε θερμίδες και "υγρά" και κατά τις 23:00 να πάρει τέλος η πρώτη (μισή έστω) μέρα του οδοιπορικού.

Πλαταιές (Χάρτης 01_06: "φωτό")

  Διδαχτήκαμε από το πρώτο (και μοναδικό) λάθος μας !  Είχαμε στήσει τις σκηνές σε μέρος που τις "έβλεπε" ο πρωινός ήλιος με αποτέλεσμα το μάζεμα μέσα στον ήλιο να είναι μεγάλη ταλαιπωρία !

  Τουλάχιστον είχαμε τις μηχανές μέσα στο προαύλιο της εκκλησίας και στην σκιά, με αποτέλεσμα το φόρτωμα να μην είναι τόσο επώδυνο.

Πλαταιές (Χάρτης 02_01: "φωτό")

  Φεύγουμε λοιπόν οι πέντε εναπομείναντες κατά τις 09:30 την άσφαλτο προς το Καπαρέλι (320 μ.) κι από 'κει πιάνουμε τον χωματόδρομο για τα Λεύκτρα (360 μ).

  Λίγο πριν φτάσουμε σ' αυτά πιάνουμε τον δεξί δρόμο που πλησιάζει το μεγάλο ανοικτό αγωγό της ΕΥΔΑΠ που μεταφέρει νερό στην Υλίκη.  Καμμιά 500αριά μέτρα πιο κάτω στ' αριστερά μας βρίσκεται το μνημείο της μεγαλειώδους Νίκης του Ιερού Λόχου με αρχηγό τον Επαμεινώνδα στην γνωστή μάχη των Λεύκτρων το 371 π.Χ., εναντίον πολυαριθμότερων Σπαρτιατών.

Μνημείο Νίκης Ιερού Λόχου (Χάρτης 02_01: "φωτό")

  Συνεχίζουμε στην αριστερή μεριά του αγωγού κι αφού περάσουμε έξω από την Ελλοπία (250 μ.) και την επόμενη ασφάλτινη διασταύρωση, αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε πλευρά του αγωγού (λόγω του ότι τέλειωνε ο δρόμος).  Ξαναλλάζουμε και μετά από λίγο "χάνουμε" τον δρόμο (μπλε διαδρομή στον Χάρτη 02_02) και μέσα από ελιές και χωράφια βγαίνουμε στην άσφαλτο και κάνουμε δεξιά για το Νεοχώρι (350 μ.)

Αγωγός ΕΥΔΑΠ (Χάρτης 02_02: "φωτό")

  Φτάνουμε ασφάλτινα μέχρι την Άσκρη (Παναγιά) (390 μ.) όπου αφού βάζουμε βενζίνα παίρνουμε τον δρόμο προς την Ευαγγελίστρια, αλλά πριν την έξοδο του χωριού σταματάμε στο όμορφο πολύβρυσο για να γεμίσουμε τα παγούρια και να κάνουμε ένα τσιγαράκι  (φωτό).

Ευαγγελίστρια (Χάρτης 02_03: "Α")

(φωτό από το κομμάτι που είχαμε ανέβει με την Άσκρη στο βάθος)

Στον Ελικώνα (Χάρτης 02_03: "Β")

Η συνέχεια . . .